Ant la mùsica savanta dl’Eutsent piemontèis j’ansidit autor minor a costituisso un setor pòch esaminà. A s’agiss d’artista dont le composission a j’ero eseguìe ant ij teàter e le sale da consert pì nominà dël Nòrd. J’euvre ‘d costi musicista as treuvo da ràir ancheuj ant ij programa dij consert, ma nen për sòn sò valor artìstich a l’é pì scars.
Oltra ai vals, a le masurche e a le monfrin-e, danse ch’as costumavo ant l’Eutsent, a l’avìo scrivù ‘d mùsiche con d’andi pì clàssich, parèj dij quartet për arch o dle romanze da càmera. Puisand da ‘s repertòri ël Quartetto Tamborini, grup nassù da n’ideja ‘d Bruno Raiteri, a torna arpropon-e coste composission an transcrivendje për ël pì clàssich dij clàssich orgànich, ël quartet d’arch, an concorend a rende ‘l sentì pì piasos e anteressant.
Ël vej soldà (Anònim Séc XIX)