Nineta
(Corenta dël prèive an-namorà)
S’a-i é tre bele fije an sla riva dël pra
s’a-i é tre bele fije an sla riva dël pra,
s’a-i é passaje ‘n prèive, un prèive an-namorà,
Nineta, àuss-te! Nineta! un prèive an-namorà.
S’a-j dis a la pì veja: ─ ‘T vorèisse vnì con mi?
s’a-j dis a la pì veja: ─ ‘T vorèisse vnì con mi?
─ Mi, si, che mi i venrìa, ma i son già maridà!
Nineta, àuss-te! Nineta! I son già maridà!
S’a-j dis a la sëconda: ─ ‘T vorèisse vnì con mi?
s’a-j dis a la sëconda: ─ ‘T vorèisse vnì con mi?
─ Mi, si, che mi i venrìa, ma i l’hai già quatr masnà!
Nineta, àuss-te! Nineta! I l’hai già quatr masnà!
S’a-j dis a la pì giovna: ─ ‘T vorèisse vnì con mi?
s’a-j dis a la pì giovna: ─ ‘T vorèisse vnì con mi?
─ Mi, si, che mi i venrìa, ‘m donèisse sent ëscù,
Nineta, àuss-te! Nineta! ‘m donèisse sent ëscù.
E conta e torna conta, a-i na mancava quatr,
E conta e torna conta, a-i na mancava quatr,
─ E për coj quatr ch’a-j manca, doneme vòstr caval,
Nineta, auss-te! Nineta! doneme vòstr caval.
Nineta a monta an gropa e ‘l prèive a va a pé,
Nineta as buta core e ‘l prèive a-j cor daré.
Nineta as buta a rije: ël prèive a l’é cascà!
Nineta, àuss-te! Nineta! ël prèive l’é cascà.
Nineta a l’ostërìa e ‘l prèive a l’ospidal,
Nineta a ris e quaje e ‘l prèive a pan gratà.
Lolì a-j riva ai prèive, ai prèive an-namorà,
Nineta, àuss-te! Nineta! ai prèive an-namorà.
Canson piemontèisa pien-a ‘d verva ch’as canta an tut Piemont a temp ëd corenta, za cujìa da Sinigaja da le bande ‘d Cavoret (Colin-a ‘d Turin). L’anònim autor a cojon-a, co’l bel deuit dël divòt, un prèive tròp lusingà da j’afé mondan, butandlo an sla stra ‘d na fijëttin-a grivoesa ch’a rivrà a tiré vantage da soa deblëssa passional. L’antension didascàlica a l’é evidenta: ël prèive an-namorà a finiss a l’ospidal antant che la fija a fà ribòta a l’òsto con j’ëscù ch’a l’ha plinaje al bonomeri.
Dròlo che ancheuj la Nineta a l’é tnùa pòch an cont da grup e antèrpret. A fà part dël repertòri ‘d Roberto Balocco (da j’ann 60 dël Neuvsent), dla Camerata Corale La Grangia dël M° Àngel Agazzani (Piemonte Burlesco, 1972) e ‘d Susy Picchio (Ël piasì ‘d Canté, con Roberto Cognazzo al piano, 2001). Dël 1998 a l’han anregistrala an trio vocal Donata Pinti, Bernadette Da Dalt e Marina Ugolini (Tradizione popolare e linguaggio colto nell’Ottocento e Novecento piemontese, Trata Birata, Lissandria). An Val Vermenagna a l’é na dansa (Nineta passa l’aiga) andova che la facessia dël test a l’é përdusse e le paròle a son restà mach për arcordé la mùsica. Lì a l’ha cujila e anregistrala Silvio Peron (Courente e balet – Il semitoun in Val Vermenagna, 2007) e Lou Dalfin (En Franso i ero de granda guera, 1982).
▼ Silvio Peron – Courenta Nineta pasa l’aiga
▼ A fior di labbra – Echi di melodie popolari per duo da camera e coro maschile. Mario Sbardellotto (baritono), Mauro Marconetto (pianoforte) – Tempio valdese di Roccapiatta – Prustin/Prarostino, 12.9.2015