A l’é surtì ël liber San Gioann (La Bibia piemontèisa); L’Evangeli, Le tre litre ëd Gioann; Version arvëdùa basà an sël Testament Neuv dël 1841, con comparassion scrupolosa dij pì bon test grech a nòstra disposission ancheuj e second ël métod dj’equivalense dinàmiche. Soagnà da Pàul E. Castlin-a e Majo Galin-a.
Costa version dl’Evangeli e dle litre dl’apòstol Gioann a l’é ‘l prim liber ch’a seurt dël proget ëd la Bibia an lenga piemontèisa, soagnà da Pàul E. Castlin-a, pastor evangelich.
Sò bu a l’é la divulgassion ëd la Paròla ‘d Dé e “parlé al cheur” ëd nòstra gent con un lengagi “ëd minca di”. Për coj ch’a veulo fonghé ancreus lòn ch’a leso, ëd nòte al pé dla pàgina a dan ëd pcite spiegassion e rendission alternative dl’istess vers, ansema a ‘d riferiment bìblich, ma i arcomandoma sèmper ëd comparisioné tut a ‘d Bibie an d’àutre lenghe.
I l’oma fàit nòstr travaj – e sossì a l’é nòstr prim presupòst – ant la përsuasion che la Bibia a l’é nen “un liber qualsëssia, ma ch’a trasmët la Paròla ‘d Dé. A l’é për lòn che an fasend sto travaj i l’oma avù la pì àuta diligensa e rispet. I l’oma ‘dcò rispetà la tradission ëstòrica dla magioransa dle Bibie publicà da le Cese cristian-e ant në spìrit ecuménich.
Costa version ëd la l’é basà an sël travaj editorial sientìfich ëd la version anglèisa dla Bibia ciamà “NET Bible” (New English Translation) an comparassion con vàire d’àutre version bin spantià ant ël mond. Costa tradussion piemontèisa as peul consideresse na revision stilìstica moderna dël Testament Neuv an lenga piemontèisa dël 1841, con comparassion scrupolosa dij pì bon test grech a nòstra disposission e second ël métod ëd j’equivalense dinàmiche (pensé për pensé). Për tut lòn ch’a rësguarda la lenga piemontèisa i l’oma arfasse con diligensa al léssich e a la gramàtica ‘d Camillo Brero e Remo Bertodatti.
I pregoma che sta tradussion a peussa dé glòria a Dé e porté ij sò letor sèmper pì davzin a Nosgnor Gesù Crist, ël Salvator dël mond.
Pàul E. Castlin-a, Giugn 2015
Il Vangelo secondo Giovanni e le sue tre epistole, parte de “La Bibia piemontèisa”, le Sacre Scritture dell’Antico e del Nuovo Testamento in lingua piemontese, di Paolo Castellina e Mario Gallina. Versione riveduta sulla base del “‘l Testament Neuv dë Nossëgnor Gesù-Crist in lingua piemonteisa” del 1841, in confronto accurato con i migliori testi greci oggi a disposizione e secondo il metodo delle equivalenze dinamiche. Secondo lo standard oggi più accreditato della lingua piemontese, la grafia essa si avvale del metodo introdotto negli anni 1930 da Pinin Pacòt, secondo la grammatica e vocabolario di Camillo Brero (2001). Lo scopo di quest’opera è in primo luogo la divulgazione della Parola di Dio nella lingua che è propria all’identità linguistica e culturale del popolo piemontese che si rivela particolarmente efficace per esprimere la ricchezza di una Parola tesa a “parlare al cuore”, come pure la difesa e la promozione della stessa lingua piemontese, spesso ingiustamente degradata a “dialetto”.