Con Sal e Pèiver, dël 1924, Nino Còsta a-j dà na vita neuva a la tradission piemontèisa dla fàula moral. I proponoma, për soa atualità, costa Ël Crin, che la cantant Franca Novara, dj’ani ‘80 dël sécol passà, a l’avìa dcò fane na canson.
Ël Crin
Nino Còsta
Quand ch’a l’han fàit comendator ël crin,
le bestie dj’anviron son arlegrasse
e a son andaje a bërlichè ‘l coìn.
Mach ël mërluss l’é pa dëscomodasse;
ansi, quand che ‘l salmon l’é andajlo a dì,
quasi quasi l’é piassla e a s’é arvirasse.
«Còsa? un mërluss polid com i son mi
– dur e salà – ch’a deva ‘ndè a bassesse
davanti a ‘n pòrs d’un crin parèj ‘d chiel-lì?».
E ‘l salmon: «I é pà vàire da ‘nrabiesse;
e ti mërluss, ‘t l’has tòrt ëd fé ‘l moschin.
Col crin-lì, l’é pa ‘n crin da dëspresiesse:
Tanti ani fà l’era nen àutr che ‘n crin…
ma da ‘n pò ‘d temp an sà ch’a fà lë sgnor,
forse, d’andrinta, a sarà sempre ‘n crin
ma, da fòra, l’é ‘n crin comendator…».
Sal e Pèiver, 1924 ©Viglongo