Éros
Luis Olivé
Con un mè brass sengià ’ntorn a toa vita
e ij dìj d’una toa man lijà ai mè dìj,
come avend s’un tò fianch l’elsa ’d na spa,
it n’andasìe portandme përzoné:
marcand ël pass parèj d’una gueriera
con la testa arlevà ’nt l’òr viv dël sol.
E mi stasìa a tò gieugh, lassandme andé.
Ma tra ’d noi, vist nen vist, Éros marciava:
Éros, cit cassador con arch e flece,
che dnans a una fontan-a a l’ha svantà,
svicc, j’ale asure, svicc a l’é volà
an s’na colòna drita an mes dla vasca.
E, svicc, a l’ha scocane ant cheur doe flece.
Noi, colpì a mòrt, l’oma stramblà dë sparm:
ëd tant ësparm che, për podèisse rese,
l’oma dovù ’d në strep dësgionze ij dìj
e deurbe vit e vit antërsì ij brass
antorn ai nòstri còrp samblà ’nt un còrp
ch’a së storzìa con doe boche ant un-a…
E la gueriera a l’é dventà una s-ciava.
E lë s-ciav a l’é dventà un guerier.
E, peui, pì nì guerier nì s-ciav son vistse.
Ma doi ferì ambrassà ’nt n’ambrass d’amor
ch’a gemìo cascand s’un let ëd fior.
(1968)
Rondò dle Masche (1971)