Ël busiard
Vissent-Andrea Peyron
(Séc. XIX)
Al luv, al luv, agiut për carità!
Crijava un Pastoròt, ma birichin;
e apen-a ch’ij paisan son corù là
con forche, trent, fusij e can mastin
as buta a sghignassé, ch’ j’ha mincionà:
da lì a pòch temp suced, ch’una matin
un luv l’é vnù da bon; l’ha pro crijà,
Ma nsun l’é dasse deuit a ‘ndeje vzin;
Ardobia ij crij, urla, ‘s sfiata invan,
j’àutri pastor disìo: ah fòl fotù
con toe burle da gòf ‘t in cheuje pì!
Tratant ël luv lo mòrd, e peui fà arlan
e ravage dle fée ch’a l’ha volsù…
Al busiard bin sovèns suced cossì;
A l’ha bel fè, e bel dì
quand na vòlta për tal l’é conossù
s’a dijèiss bin la vrità l’é pì crëdù.