(1925 – 2007)
Lussien dij Gibè (Luciano Gibelli) a nass a Canéj dël 1925 (ai temp – a arcordava – che as costumava acordesse con na strèita ‘d man e che le ca a l’avìo nen ëd serure – tant a-i era panèn da porté via).
Studios e arsercador eclétich, a l’é passionà dla montagna, a travaja ant ël teatro, a gira ‘d documentari an sij lepidòpter e an sle gravure sle ròche dël Mont Bego (Piemont ëstòrich); dël 1971 a pija ‘l prémit al Festival du Film Amateur ëd Cannes.
Soe arserche ant ël quàder dla lenga e dla coltura piemontèisa a dësbocran a la publicassion ëd vàire lìber, ilustrà da chiel midem, andova ch’as dësmentierà mai d’arferisse a la lenga piemontèisa: i arcordoma Scrissero nella montagna/Le leugne rèis; Armus-ciand. Frugando nell’ambito Piemonte…; Dnans ch’a fasa neuit. Angign e ròbe dël passà salvà da la dësmentia; Veglie serali. Conta ti, ch’i conto mi. Vijà, fërvaje ‘d saviëssa, tìtoj arproponù ch’a l’é nen ampess.
Tramudasse an Val d’Osta e peui ant ël Canavèis, Gibè – ch’a l’é fin-a avzinasse ‘d manera ativa ai prim moviment indipendentista – a l’é dcò n’ëscritor adret ch’a colàbora con l’arvista Piemontèis Ancheuj, compiland an su soe colòne e për vàire agn l’Armanach ëstòrich piemontèis, peui con Assion Piemontèisa.
A ven a manché a Prosa, ant ël Canavèis, ai 14 ëd maj dël 2007.
► Na dròla crisi d’identità
► Topònim bolversà
◄ Mila agn ëd Literatura Piemontèisa