1889-1972
«Luiséin» (Luis Silvi), a nass a Torton-a ai 18 d’otóber dël 1889. An càusa a le condission econòmiche ‘d soa famija a deuv chité jë studi e, dël 1908 a intra a travajé a le Pòste, a Torton-a, peui a Turin.
A restrà ant la capital tuta la vita, fòra-via për j’ani dl’ùltima guèra, andova ch’a sfolrà ant soa sità. Marià con Maria Lina, a l’é pare ‘d set fieuj.
A meuir a Turin ai 12 dë dzèmber dël 1972, e arpòsa al sementeri ‘d Torton-a.
.
.
.
.
.
Ra pietà
Luiséin
Chi a sara-la quëla grama dòna
ch’strenza in sij sò zneugg e che a carëssa
con on gest pèin d’amor e pèin ‘d tristëssa
ra testa d’un geun ch’a smija ch’os bandòna
a l’ùltim sògn ‘d na vita ch’l’era fòrta
sensa on lament pr’ògni speransa mòrta?
Chi i saran quëj du giovn ch’i stan lì-avzéin
cercanda dë giutà in quàiche manera
ëst disgrassià ch’o stà crodà për tèra,
dë giutal a svigiass o a morì béin,
e intant il vàrdan con quël’aria ‘d pena
che a disa o trem ch’ogh gira pr’ògni vena?
E d’anda ven-la mai sta lus ch’o smija
che a colpissa e a scolpissa ògni figura,
fanda gentila ra vrità csì dura
d’ëst quàdër ëd passiòn e ‘d poesìa?
I sòn na màdër, du frade’, du amis,
ra lus a ven-la su dar Paradis?
Tut l’è amor: che int ësta vita trista
o liga insèma ij cheur ch’is veuran béin,
ch’l’è ra lus ch’a consola ògni sagrèin,
e che brilanda drenta ar cheur dl’artista
a pija o nòm pu bel ch’os g’a peu’ dà
quand che os vëda on dolor: l’è ra pietà.
Turèin, o di ‘d Nadal 1954
◄ Mila agn ëd Literatura Piemontèisa