Tèra Monfrin-a
Lorenzo Magrassi
Ca anreisaji a la tèra
che, cmé ‘na mari, a-j uèrna;
santé ch’ai rampìjo
tra filagn ëd barbera;
òrt ch’a-j scondo
dré ‘d na cioénda
na preus ëd salata
e ‘n bron ‘d rosmanìn;
ël torent
che, ciaciaranda,
al perd ël fil
rivanda ‘n cò dla và’;
un’aria seren-a
ch’la sfuma ‘l ponci dij brich
coronà ‘d casté e ‘d campanin,
testimòni d’un passà dë storia
galantòm e sensa blaga;
tèra monfrin-a,
frosté ansuma ël strà dël mond,
at sògn
con eucc malavi ëd nostalgìa!…
“Cheur e Pais”, 1997