Italia…
Barba Tòni Bodrìe
Italia, nòm, paròla tramuanta, (1)
«flatus vocis» geogràfich,
leugn, ancreus ant un mar, anvironà
da tante tère,
it ses montà (2) për dé cita coron-a
a re Arduin = fòrt amis, mes alman
mes Bogia-Nen, un ëd coj-lì ch’a-j diso
al Nèn (ël diav): «Va, bogia, Nèn, va via,
noe i voroma ‘l Tut ch’a n’an-namora,
anciarma, ‘ncanta: a canta
an gregorian ël glòria.
Arduin, fieul ëd Dadon, pa tan d’Italia,
pìtòst d’Alpada, l’alpin-a padan-a
al pé dij mont: Pì-a-mont.
Ahi-De maleur ch’a l’é stàit col vorèj
ëd valbe tan diferente fé d’ëstat:
Almagna, Italia.
Si derié ‘mperi, «parvenus» d’Oropa,
se tiranìe
a son ëstàite ‘l contagg ëd doe afrose
guère mondiale e, miraco, dla tersa.
Maleur maleur dla pòvra umanità
a l’é stàit fé l’Italia, fé l’Almagna,
maleur maleur.
1. che a s’ëspòsta; 2 montà al nòrd.