Vitòria Rollé a l’era nassùa a La Vila (Vilafranca Sabàuda) ai 6 ëd novèmber dël 1941 e a vivìa a Pianëssa, anté ch’a l’é mancà ai 17 ëd fërvé dël 2014.
Za ansëgnant elementar, infatigàbila formatris, ansëgnant ëd lenga piemontèisa e organisatris coltural, soe euvre – an pròsa e an poesìa – ant j’ùltim ani a pijo ‘d prémit a tùit ij concors ij pì amportant.
Soa euvra a speta ancor d’esse cujìa an volum; për ël moment a resta spatarà ansima j’arviste e j’armanach.
.
.
.
.
–
Vos dal silensi
Vitòria Rollé
A frisson-a
ël biolé andurmiand
sota ‘l fiatì dl’invern.
As socrolo
le rame greve ‘d fiòca
cissà d’anvìa ‘d cel.
A fongo
ij mè pass ant la prairìa galva
e lë schërziné dla fiòca a smija
un gem e na canson.
A soagno
mila bamban-e ‘d cristal
ij branch ëscur e patanù,
ora sabrà dai ragg dël sol.
A ‘ntërsa
na splendenta filigran-a
soe përlin-e ‘d lus
për soagné peui ant l’ëscur
le bianche faje dla fiòca.
A cor
ant ël cel frèid e seren
la sgrafignura nèira e birosa
d’un croass ch’a ciama la fiòca
e crij e ale ant l’aria a ‘nlìa.
E mi,
fërma an sla broa dël bòsch
anté la solitùdin as nutriss,
i speto
vos ch’a ven-o dal silensi
e ch’am sesisso ‘l cheur.