Përsonalità motobin riservà, Censin Pich (turinèis con rèis canavzan-e e pinerolèise, classe 1930) a l’é na colòna dla coltura piemontèisa. Sò travaj e soa fantasìa a stan daré ‘d na bon-a part ëd l’atività piemonteisista dij darié desani. Colaborador d’Alfred Nicòla al Musicalbrandé da j’ani ’60, a l’é vnùit a esse l’ànima dl’arvista fin-a a la fin, për peui fondé e porté anans, con Dario Pasé, La Slòira e soa colan-a editorial.
Le Feste dël Piemont, la Giornà dl’Assieta, la Santa Mëssa piemontèisa a la Madòna dla Nev ëd Bagneul, ël Rëscontr Antërnassional dë Studi an sla Lenga e la Literatura Piemontèisa, l’Union ëd j’Associassion Piemontèise ant ël Mond, ij Rëscontr ëd Canéj an sl’emigrassion piemontèisa, l’assion për l’ansëgnament dël piemontèis ant le scòle, le bataje për l’arconossiment dël Drapò, l’ansëgnament ëd la lenga piemontèisa, vàire e vàire concors literari, ‘dcò për le scòle e via fòrt, a son tute inissiative ch’a l’han vëdulo ideator e protagonista.
An sj’arviste, dont a l’é stàit un colaborador infatigàbil, a l’é stàit un dj’elaborador ëd la neuva pròsa giornalìstica piemontèisa. Mersì a sò travaj ij Rëscontr antërnassionaj (dont a l’ha soagnane j’At) a l’han dàit la sava a la pròsa sientìfica moderna an nòsta lenga.
Soe crònache, recension, conte, prefassion, signalassion, studi e monografìe a son spatarà ampò daspërtut. I arcordoma, antra le publicassion, La leteratura piemontęisa dal prinsipi al di d’ancheuj (Chér 1974), La lenga piemonteisa: un valor da cherdje fin-a da masnà, Sernia ‘d pròse piemontèise dla fin dl’Eutsent (Turin 1972).
An tan che Autor (poeta e prosador) a l’ha publicà Sapéj (con Dario Pasé – Ivreja 1996), Për ël Piemont e ’l mond e d’àutri mond–Poesìe piemontèise (Ivreja 2002).